Reflection in Dutch: Groei op de plek waar ik sta

Waar groei begint

Ik dacht lang dat doorgroeien alleen omhoog kIk dacht lang dat doorgroeien alleen omhoog kon. Dat vooruitgang altijd een beweging was die mij verder bracht. Nu merk ik dat groei soms begint door te blijven staan waar ik ben. Niet uit stilstand, maar uit keuze.

Afgelopen dagen werkte ik op de Eerste Hart Hulp. Zaterdag was er tijd voor korte gesprekken met collega’s. Zondag at ik mijn broodje achter het scherm. Gewone momenten, maar ze lieten iets zien wat ik vroeger minder zag.

Ruimte in de stilte

Een paar jaar geleden werd ik onrustig van het idee om stil te staan. Ik dacht dat het iets zei over mijn toekomst. Nu voelt stilstand soms als helderheid. Het laat mij zien wat er al klopt, zonder dat ik het moet forceren.

In dat dienstweekend merkte ik hoe ik meer ruimte heb om te ervaren wat vandaag goed voelt. Niet alleen de verhalen van patiënten, maar ook de waardering van collega’s. Kleine momenten van vreugde die verschijnen wanneer ik er aandacht voor heb.

De afgelopen vijf jaar hebben een rustiger soort helderheid gebracht. Geen plots inzicht, maar iets dat langzaam groeit. In een goed gesprek. In een rustig hart. In een gedachte die lichter voelt dan voorheen.

Waar vreugde zich laat zien

In het weekend dat voorbijging voelde ik opnieuw waar mijn vreugde zit. Niet in grote plannen of een stijgende lijn. Het zit in iets van vandaag. Een keuze die zuiver voelt. Een handeling die past. Een kleine bevestiging dat groei niet alleen in de toekomst leeft, maar ook in het moment waarin ik stilsta en toch aanwezig blijf.

Soms is dat genoeg. Een dag die eenvoudig is, maar helder. Een dag die laat zien dat doorgroeien niet altijd omhoog hoeft. Soms begint het precies waar ik sta.